بیابان مرنجاب (بند ریگ)

 بیابان مرنجاب (بند ریگ)

قبل از دیدن تصاویر زیر به سایت های زیبای زیر نیز سری بزنید

    www.takcarpet.blogfa.com       www.takcarpet.ir 

روی یکی از سایت های بالا دیدن نمایید تا زیباترین و نفیس ترین کالا را جهت دکوراسیون خانه ببینید

کویر مرنجاب در موقعیت جغرافیایی N5148 تا N5152 و E5140 تا E5157 در استان اصفهان واقع است. کویر مرنجاب در شمال شهرستان آران و بیدگل از توابع شهرستان کاشان در استان اصفهان قرار دارد. مرنجاب در اصل نام کاروانسرا و قناتی بوده است که در زمان شاه عباس صفوی بنا نهاده شد و پس از آن مناطق پیرامونی آن به کویر مرنجاب شهرت یافته است. ارتفاع متوسط کویر مرنجاب از سطح آبهای آزاد در حدود 850 متر می باشد . قسمت عمده این کویر پوشیده از تپه های شنی و ریگزار است . کویر مرنجاب از نظر پوشش گیاهی بسیار غنی است . عمده پوشش گیاهی منطقه شامل گیاهان شور پسند از جمله درختهای گز و تاق و بوته های قیچ  است . پوشش جانوری منطقه به دلیل وجود آب و غذای فراوان بسیار غنی است. از جمله حیوانات موجود می توان به گرگ, شغال, کفتار, روباه شن , گربه شنی, بزمجه, آفتاب پرست, انواع مارمولک, مار, عقرب, تیهو, عقاب, شاهین و ... اشاره کرد. در سال اخیر یک جفت پلنگ نیز در منطقه مرنجاب مشاهده شده است.

کویر مرنجاب در موقعیت جغرافیایی N5148 تا N5152 و E5140 تا E5157 در استان اصفهان واقع است. کویر مرنجاب در شمال شهرستان آران و بیدگل از توابع شهرستان کاشان در استان اصفهان قرار دارد. مرنجاب در اصل نام کاروانسرا و قناتی بوده است که در زمان شاه عباس صفوی بنا نهاده شد و پس از آن مناطق پیرامونی آن به کویر مرنجاب شهرت یافته است. در اصل منطقه مرنجاب جزیی از بیابان بند ریگ است و در شمال آن واقع شده است. این کویر از شمال به دریاچه نمک مسیله (آران و بیدگل) , از غرب به کویر مسیله و بیابان آب شیرین، از شرق به بیابان پشت ریگ و پارک ملی کویر و از جنوب به بیابان بندریگ و تپه های ماسه ای روان این بیابان و شهرستانهای آران و بیدگل و کاشان محدود می شود . ارتفاع متوسط کویر مرنجاب از سطح آبهای آزاد در حدود 850 متر می باشد . قسمت عمده این کویر پوشیده از تپه های شنی و ریگزار است . کویر مرنجاب از نظر پوشش گیاهی بسیار غنی است. عمده پوشش گیاهی منطقه شامل گیاهان شور پسند از جمله درختهای گز و تاق و بوته های قیچ  است. پوشش جانوری منطقه به دلیل وجود آب و غذای فراوان بسیار غنی است. از جمله حیوانات موجود می توان به گرگ, شغال, کفتار, روباه شنی, گربه شنی, بزمجه, آفتاب پرست, انواع مارمولک, مار, عقرب, تیهو, عقاب, شاهین و ... اشاره کرد. در سال اخیر یک جفت پلنگ نیز در منطقه مرنجاب مشاهده شده است.

خانه بروجردی ها

 خانه بروجردی ها

قبل از دیدن تصاویر زیر به سایت های زیبای زیر نیز سری بزنید

    www.takcarpet.blogfa.com       www.takcarpet.ir 

روی یکی از سایت های بالا دیدن نمایید تا زیباترین و نفیس ترین کالا را جهت دکوراسیون خانه ببینید

خانه تاریخی بروجردی که در محله ی قدیمی سلطان امیر احمد کاشان قرار دارد و هم اکنون محل اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کاشان است نمونه یکی از خانه های مسکونی دوره قاجار بوده که در سال 1280 هجری قمری توسط یکی از بازرگانان معروف کاشان به نام حاج سید حسن نطنزی ساخته شده است. اما بعضی از تزئینات بدنه ی داخلی هشتی ورودی آن در سال 1295 هجری قمری انجام گرفته است.
چون مراودات تجاری این بازرگانان نطنزی الاصل بیشتر با تجار شهر بروجرد انجام می شده است، از این رو طبق سنت های معمول آن زمان به بروجردی معروف شده و به همین مناسبت محل سکونت وی نیز به خانه ی بروجردی شهرت یافته است.
معمار طراح و سازنده ی خانه بروجردی یکی از معمارهای چیره دست کاشان به نام استاد علی مریم بوده است که خانه تاریخی طباطبایی (در نزدیکی خانه بروجردی) و تیمچه امین الدوله (در بازار میانچال کاشان) نیز از دیگر آثار این معمار هنرمند کاشانی است.

خانه بروجردی ها که هم بخش اندرونی و هم بیرونی دارد فاقد گودال باغچه است. این بنا در سه طبقه و به صورت چهار طرف ساخت، اطراف حیاط های اندرونی و بیرونی بنا گردیده است. این خانه بیشتر فضاهای معماری که در خانه های قدیمی کاشان یافت میشود را دارا می باشد. از جمله دو سرداب، سرپوشیده، شاه نشین، پنج دری، مهتابی، هشتی ورودی، ایوان تابستانی، ایوان زمستانی. ویژگی بارز این بنا سرپوشیده آن است که در کل شهر کاشان منحصر به فرد و استثنائی است. حیاط اصلی بیش از 620 متر مربع و یکی از سه حیاط یا اندرونی آن بیش از 630 متر مربع مساحت دارد. تزئینات ایوان تابستانی بنا در کاشان منحصر به فرد است و نقاشی های بی نظیری در سرپوشیده به چشم میخورد.
نقاشی های خانه ی بروجردی زیر نظر دو هنرمند بزرگ و نامدار نقاشی ایران در دوره ی قاجاریه، یعنی میرزا ابوالحسن غفاری کاشانی ملقب به صنیع الملک (بنیانگذار اولین مدرسه ی نقاشی در ایران) و برادرزاده اش مرحوم میرزا محمد خان غفاری کاشانی (کمال المک) ترسیم و طرح های گچبری خانه با نظارت این دو استاد تهیه و به انجام رسیده است.

این خانه متناسب با خصوصیات اقلیمی و شرایط جوی منطقه ی کویری کاشان طراحی و ساخته شده است. طوری که گرمای شدید تابستان با استفاده از بادگیرهایی که در بالای بام احداث شده هوای خنک و بسیار مطبوعی به صورت طبیعی و دائمی در زیرزمین ها جریان می یابد.

تپه سیلک

 تپه سیلک

قبل از دیدن تصاویر زیر به سایت های زیبای زیر نیز سری بزنید

    www.takcarpet.blogfa.com       www.takcarpet.ir 

روی یکی از سایت های بالا دیدن نمایید تا زیباترین و نفیس ترین کالا را جهت دکوراسیون خانه ببینید

«نزدیک به پنج هزار سال پیش از میلاد مردم غارنشین فلات ایران در پی دگرگونی‌ هایی که از لحاظ آب و هوا و تشکیل مزارع و چمنزارها به وجود آمد به دشت‌ ها روی آوردند و زندگی تازه‌ ای را آغاز کردند و در تمدن آنها نسبت به دوران‌ پیشین پیشرفت بیشتری دیده شد؛ کهن‌ ترین مردم دشت‌ نشین، مردم محل سیلک (Sialk) نزدیک کاشان بودند که آثار زندگی ایشان در آنجا یافت شده است.» میدانگاه باستانی سیَلْک در منطقه فین کاشان واقع شده‌ است و پیشینه‌ ای هفت هزار ساله دارد.
محوطه باستانی سیَلْک در پهلوی جنوب غربی کاشان و در سمت راست جاده کاشان به فین قرار دارد و از دو تپهٔ شمالی و جنوبی که در فاصله ۶۰۰ متری یکدیگر قرار دارند و دو گورستان تشکیل شده‌ است.

تپه سیلک در حقیقت زیگورات یا نیایشگاه مردمان باستانی بوده است که از گل رس ساخته شده‌ است. این مجموعهٔ تاریخی تا سال ۱۳۱۰ خورشیدی شناسایی نشده بود و در میان مردم کاشان به شهر نفرین شده معروف بود.

بعد از انتقال شماری از آثار به موزه لوور فرانسه، کارشناسان این موزه متوجه دیرینگی این آثار شدند و رومن گیرشمن به ایران فرستاده شد و با همکاری آندره گودار فرانسوی که مدیر موزه ملی ایران بود توانست به کاوش در این میدانگاه ادامه دهد.

سیلک یکی از مکان‌های تاریخی پس از تمدن جیرفت کرمان در فلات ایران است که مدارک نوشته از دوران پیش از هخامنشی در آن پیدا شده ولی خطی که همزمان با آغاز تاریخ در ایلام به وجود آمده‌ بود، با نام پرتو ایلامی شناخته شده پس از رها شدن این پایگاه بازرگانی از میان رفت.

تمدن مردمان تپه‌ های سیلک در ۵۰۰۰ سال پیش مغلوب تمدن آریایی شد که یادگارهای آنها در لایه‌ های گوناگون حفاری مانند ظروف لوله‌دار بلند با نگاره اسب و خورشید و جنگ‌ افزار آهنی و شمشیر و نیزه‌ های بلند پیدا شده‌ است.

---

 

تپه های سیلک (sialk) یکی از کهن ترین تمدن های بشری و از قدیمی ترین مراکز سکونت ما قبل تاریخ، در کاشان قرار دارد. این تپه های باستانی در ۲۴ شهریور ۱۳۱۰ هجری شمسی با شماره ۳۸ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
تعداد 32 زیگورات در ایران و بین النهرین شناسایی شده است که به دوره های تاریخی اورنمو موسس سلسله اور در حدود سالهای 2112 ق.م تا زمان آشور بانیپال پادشاه آشور در سال 631 ق.م تعلق دارند. در ایران سه زیگورات شوش، هفت تپه و چغازنبیل وجود دارند. زیگورات سیلک چهارمین زیگورات کشف شده در فلات ایران میباشد. این زیگورات که از بقیه موارد مشابه قدیمی تر است در مرکز فلات ایران قرار دارد و از این پس نباید بنای زیگورات را بنایی سومری تلقی نمود بلکه میتوان آنرا سبکی معماری فرض کرد که از مرکز فلات ایران برآمده است.

تپه های سیلک در حقیقت زیگورات یا محل عبادت اقوام باستانی بوده که از گل رس ساخته شده است. تا پیش از آغاز کاوش های علمی، کسی به ارزش باستانی و اهمیت تاریخی تپه های سیلک پی نبرده بود ولی با شناسایی آن در سال ۱۳۱۰ ه. ش این تپه ها اهمیت و شهرت جهانی یافت. امروزه شهرت جهانی تپه های باستانی، مرهون کاوش های باستان شناسی هیئت فرانسوی به سرپرستی پروفسور گریشمن و سپس هیئت ایرانی به سرپرستی دکتر صادق ملک شهمیرزادی است. هیئت فرانسوی به سرپرستی دکتر گریشمن از طرف موزه لوور فرانسه از سال ۱۳۱۱ ه. ش به مدت ۳ سال در این تپه ها به اکتشاف پرداختند. با کاوش های گریشمن، ۶ دوره فرهنگی متمایز در محوطه سیلک شناسایی شد که این دوره ها از ۷ هزار و ۵۰۰ سال پیش آغاز شده بود. با انتشار گزارش کاوش های گریشمن، سیلک به عنوان مهد و خاستگاه یکی از کهن ترین تمدن های بشری مطرح شد و نگاهها را به خود معطوف کرد. در خرابه های تپه باستانی سیلک، چند اسکلت انسان و ظروف قدیمی پیدا شد که اکنون این اشیا» در موزه های لوور فرانسه، موزه ملی ایران و موزه ملی کاشان و موزه ای درجنب این بنای باستانی به نمایش گذاشته شده است. آثاری که تاکنون از تپه های سیلک کشف شده بیانگر سیر تحول زندگی بشر از غارنشینی تا یکجانشینی و شهرنشینی است.
این محوطه دو تپه شمالی و جنوبی با فاصله 600 متر دارد.در اطراف تپه جنوبی دو گورستان قرار دارد. این منطقه توسط رومن گیرشمن حفاری شده است. در تپه شمالی دو دوره فرهنگی مشخص شد که قدیمیترین آثار آن به 7500 سال پیش تعلق دارد و حدود 6100 سال پیش متروک شده است. در تپه جنوبی نیز از 6100 سال پیش زندگی جاری بوده است. دوره دیگری نیز شناخته شده است که در این دوره زیگورات سیلک ساخته شده است و به 5000 سال تا 4250 سال پیش تعلق دارد. دو گورستان به 3500 سال قبل و 3000 سال قبل یعنی دوره ماد ها تعلق دارند. این منطقه را شاید بتوان تنها شهر جهان محسوب کرد که هفت هزار و پانصد سال در آن زندگی جاری است. خاکسپاری در این دو گورستان مادی با موارد دیگر خاکسپاری در فلات ایران فرق دارد و نشان از ظهور فرهنگ جدیدی دارد. آنها ابتدا گودالی حفر میکردند و جسد را در آن قرار میدادند سپس روی آنرا خاک می ریختند تا مانند سقفی شیروانی از سطح زمین بالاتر آید و روی تپه خاکی را سنگ میگذاشتند. درون قبرها اشیای سفالی و مفرغی و تزیینی قرار میدادند. در این زمان هنوز طلا شناخته نشده بود. سفال مادی این دوره شبیه سفالهای نوشیجان و گودین و همچنین شبیه سفالهای فریگ است. سبک ساخت این سفالها با دوره های قبل متفاوت است. در این میان ظروف آبخوری با آبریزهای به شکل منقار پرندگان دیده میشود که کاملا نوظهور است. این ظروف طرحهای متنوعی دارند و مشابه آنها در شمال غرب ایران دیده شده ولی آنها بدون طرح هستند

گیرشمن کشف کرد که سازه عظیم سیلک بر روی سکو قرار گرفته است که بعد از آن در شهرهای اورارتویی ومادی میتوان این نوع سکوها را مشاهده کرد. کاسه های با لبه واریخته در این مکان بسیار دیده میشوند که به دوره آغاز نگارش تعلق دارند و بر روی آنها آثاری از نگارش دیده میشود که به دوره آغاز نگارش ایلامی تعلق دارند. در حفاری هایی که در زمستان سال 1380 انجام شد دیوار خشتی سکوی زیگورات نمایان شد و این زیگورات را میتوان قدیمی ترین زیگورات فلات ایران و بین النهرین نامید. چهار گوشه زیگورات رو به چهار جهت اصلی جفرافیایی بوده و سه طبقه داشته است. دو برجک قوس دار نیز در بالاترین سطح زیگورات قرار دارند که رو به سمتی هستند که در طلوع آفتاب اولین شعاع های نور خورشید را جذب میکنند. بر بالای زیگورات نیز اتاقکی قرار داشته است. البته باید گفت نظرات مختلفی در مورد زیگورات بودن یا نبودن این سازه بیان شده است و در مورد آن نمی توان نظر قطعی داد، تنها می توان آنرا به عنوان یک نظریه قبول کرد

تپه های سیلک پس از کاوش های گریشمن، دوباره فراموش و به مرور زمان تبدیل به محل تخلیه نخاله های ساختمانی و تجمع معتادان شد تا اینکه در سال ۱۳۸۰ طرح بازنگری سیلک به مدت ۵ سال و زیر نظر دکتر صادق ملک شهمیرزادی آغاز شد. تلاش های دکتر ملک شهمیرزادی و انتشار نتایج طرح در ۵ جلد کتاب موجب شد تا بار دیگر نگاهها به سوی سیلک جلب شود. این کتاب ها ابعاد تازه ای از تمدن ساکنان سیلک پیش روی محققان و باستان شناسان گشود. محوطه سیلک مشتمل بر یک تپه شمالی و یک تپه جنوبی و دو قبرستان تاریخی (متعلق به هزاره دوم و هزاره اول قبل از میلاد) است که یکی از قبرستان ها بطور کامل از بین رفته است. با تمام ویژگی های کم نظیر سیلک، این تپه های خاکی و بی آب و علف با قسمت کوچکی از دیواره ای خشتی و چند ابزار و اسکلت، در نگاه ابتدایی برای افراد عادی جذابیت فراوانی ندارد، ولی با کمی توجه به قدمت و شناخت تاریخ، آن وقت این تپه ها برای بیننده، دالانی برای ورود به دنیایی دیگر محسوب خواهد شد و وسوسه دیدن سیلک را برای او برخواهد انگیخت. اما متاسفانه امروزه جلوه های طبیعی این تپه ها بر اثر حضور و دخالت انسان در حریم این منطقه و ساخت و سازهای بی رویه، خدشه دار و باعث نگرانی باستان شناسان و اهالی فرهنگ و هنر و تاریخ شده است. سیلک ۳ حریم و یک عرصه دارد که این درجه بندی در سال ۱۳۷۸ بر اساس فاصله نزدیکی به محدوده تپه ها تعیین و در سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری تصویب و به استانداری و ادارات مرتبط ابلاغ شد. به گفته عبداللهی رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی وگردشگری کاشان «مجموع وسعت عرصه و حریم ”یک” تپه های سیلک ۱۱۰ هکتار است که هر گونه ساخت و ساز و عملیات عمرانی در این محدوده ممنوع است.» به هر حال منطقه باستانی سیلک متعلق به همه ایرانیان است و عزم ملی، ارتقای آگاهی مردم و همکاری مسئولان برای حفاظت و نگهداری از این منطقه باستانی ضروری است.

مسجد جامع کاشان

 مسجد جامع کاشان

قبل از دیدن تصاویر زیر به سایت های زیبای زیر نیز سری بزنید

    www.takcarpet.blogfa.com       www.takcarpet.ir 

روی یکی از سایت های بالا دیدن نمایید تا زیباترین و نفیس ترین کالا را جهت دکوراسیون خانه ببینید

بنای اولیه این مسجد مربوط به قبل از اسلام و محل آتشکده ای بوده است که با ظهور اسلام مسلمانان آن را به مسجد تبدیل کردند. اولین بانی مسجد مشخص نیست؛ ولی مشهور است که صفیه خاتون، دختر مالک اشتر، این مسجد را بنا کرده است . بر اساس کتیبه‌های موجود، بنا را عبدالرزاق خان، حاکم کاشان، تعمیر اساسی کرده است. منارۀ آجری مسجد در دورۀ سلجوقیان ساخته شده است. فقط این مناره و یکی از محراب‌های شبستان از آن دوره باقی مانده است. دو محراب دیگر این شبستان مربوط به قرن هشتم و قرن دوازدهم هجری قمری هستند.

مناره های مسجد ،از مناره های کم نظیر کشور به شمار می آیند. شبستان های وسیع تابستانی و زمستانی همراه محراب های گچبری شده و تلفیق آن با کاشی های رنگارنگ، نقش های بدیعی را به وجود آورده و به مسجد جلوه خاصی بخشیده است.

امامزاده حبیب بن موسی

 امامزاده حبیب بن موسی

قبل از دیدن تصاویر زیر به سایت های زیبای زیر نیز سری بزنید

    www.takcarpet.blogfa.com       www.takcarpet.ir 

روی یکی از سایت های بالا دیدن نمایید تا زیباترین و نفیس ترین کالا را جهت دکوراسیون خانه ببینید

بقعه امام زاده حبیب بن موسی بن جعفر (ع) یا به گویش اهالی "حبیب موسی" واقع در محله پشت مشهد کاشان، از زیارتگاه های معتبر و قدیمی به شمار می رود. کتیبه‌ای بر دو لنگه درِ بقعه، با این مضمون حک شده است: «هذالباب علی مشهد المقدس السلطان حبیب بن موسی بن جعفر (ع)».

قدمت این بقعه مربوط به دوران سلجوقی است. محراب کاشی نفیسی که اواسط قرن هفتم توسط هنرمندان خاندان ابوطاهر کاشانی برای این بقعه ساخته شده؛ اینک در موزه ملی ایران در تهران نگهداری می شود.

در زمان صفویه به خصوص شاه عباس اول به علت این که دودمان صفویه را از اولاد این امام زاده می دانستند به این بقعه توجه خاصی شد. بر حسب وصیت شاه عباس اول، او را در این بارگاه دفن کردند که مدفن او در کنار رواق، به وسیله سنگ بزرگ و خوش نقش و زیبائی مشخص است.