امامزاده حبیب بن موسی

 امامزاده حبیب بن موسی

قبل از دیدن تصاویر زیر به سایت های زیبای زیر نیز سری بزنید

    www.takcarpet.blogfa.com       www.takcarpet.ir 

روی یکی از سایت های بالا دیدن نمایید تا زیباترین و نفیس ترین کالا را جهت دکوراسیون خانه ببینید

بقعه امام زاده حبیب بن موسی بن جعفر (ع) یا به گویش اهالی "حبیب موسی" واقع در محله پشت مشهد کاشان، از زیارتگاه های معتبر و قدیمی به شمار می رود. کتیبه‌ای بر دو لنگه درِ بقعه، با این مضمون حک شده است: «هذالباب علی مشهد المقدس السلطان حبیب بن موسی بن جعفر (ع)».

قدمت این بقعه مربوط به دوران سلجوقی است. محراب کاشی نفیسی که اواسط قرن هفتم توسط هنرمندان خاندان ابوطاهر کاشانی برای این بقعه ساخته شده؛ اینک در موزه ملی ایران در تهران نگهداری می شود.

در زمان صفویه به خصوص شاه عباس اول به علت این که دودمان صفویه را از اولاد این امام زاده می دانستند به این بقعه توجه خاصی شد. بر حسب وصیت شاه عباس اول، او را در این بارگاه دفن کردند که مدفن او در کنار رواق، به وسیله سنگ بزرگ و خوش نقش و زیبائی مشخص است.

بر محراب سفالین کوچکی که اینک در موزه ملی ایران به شماره ۳۲۸۹ نگهداری می ‌شود، به عدد ۶۶۸ و به حروف ششصد و هفتاد نقش شده است. احتمالا بنای اولیه مقبره، مانند دیگر بقعه‌ های کاشان، متعلق به پیش از قرن ششم و هفتم هجری قمری است.

از جزئیات ساخت بنای اولیه اطلاعی در دست نیست. تنها اثر باقیمانده از قرن هفتم در این بنا، پوشش کاشی ‌کاری سطح مزار حبیب بن موسی (ع) است که شامل کاشیهای کوکبی شش ضلعی، خشتی سرمه‌ای و محرابی ‌شکل است که همانطور که اشاره شد، به موزه ملی ایران منتقل شده است.
این کاشی ‌ها و محراب قدیمی بقعه، کار علی‌ بن محمد بن‌ طاهر، از خاندان ابوطاهر کاشی، است. ضریح برنجی روی مرقد نیز در ۱۳۲۷ خورشیدی ساخته شده است.

از آنجایی که شاه عباس اول خود را از اولاد این امامزاده میدانست، به این بقعه توجه وژه ای داشت. پس از اینکه این مکان مدفن شاه عباس اول گردید، بر بنا و تزیینات آن در دوره صفوی افزوده شد. در دوران زندیه و قاجاریه نیز بخشهایی به این بنا الحاق گردید.

در ۱۳۲۶خورشیدی انجمن آثار ملی، با تأیید وجود مدفن شاه عباس اول در این مکان، بر آن شد که آرامگاهی برای او بنا کند که محقق نگردید.

مشخصات بنا:

بنای فعلی آرامگاه صحن مستطیل شکلی است که رواقهایی از اتاقهای بزرگ و کوچک، در دو طبقه، آن را احاطه کرده ‌اند.
در ضلع شمالی، پیش ‌طاقی با تزیینات آجرکاری قرار دارد. بناهای اطراف صحن به‌ تدریج به بنای اولیه اضافه شده ‌اند. غرفه‌ های طبقه اول مدفن علما و بزرگان است. در جانب شمالی صحن، ایوان بلندی ساخته شده که سقف آن مقرنس ‌کاری و دیوارهای آن نقاشی شده است.
در ضلع شمالی صحن، مقبره‌ای از دوره محمدشاه قاجار، متعلق به سید محمدتقی پشت ‌مشهدی، از علمای کاشان، با تزیینات و نقاشیهای چشمگیر قرار دارد.
ورودی بقعه در وسط ایوان قرار گرفته است. این مدخل، درِ چوبی کنده ‌کاری شده‌ ای به تاریخ ۱۲۹۲ دارد. در هریک از دو گوشوار ایوان، اتاقهایی ساخته شده است.
تزیینات داخل بقعه به ‌مرور زمان از بین رفته است. در هر طرف ایوان مناره ‌ای با بدنه کاشی‌ کاری شده دیده می ‌شود که تا نیمی از ارتفاع، به رواقها متصل ‌اند.
در ضلع شرقی صحن نیز آرامگاه بزرگ دیگری، متعلق به فقیه مشهور کاشان، میر سید علی یثربی (متوفی ۱۳۳۸ش)، بنا گردیده است.
در ضلع جنوبی صحن، مسجدی قراردارد که سرداب آن مدفن شاه عباس اول است. سنگ سیاه مزار احتمالا از قفقاز آورده شده و بر آن آیة الکرسی، به خط نسخ محمد محلاتی، حک شده است.
در این سرداب، دو قبر دیگر نیز میباشد که بنابر کتیبه روی دیوار با تاریخ ۱۰۰۱، یکی از آنها متعلق به محمد بن طاهر بن خواجه میرولی نیشابوری، واقف این مسجد است.
از دیگر دفن ‌شدگان در این بقعه، شاعرانی چون، خباز کاشانی، فرهانی کاشانی، شرمی کاشانی و شکرریز کاشانی هستند.